Yamang Walang kapantay.

Sa ikabuturan ng matayog na bundok

Sa ilalim ng malawak na karagatan

Sa sukat ng mapunong kagubatan

Sa kaitaas-taasan ng walang hanggang kalawakan.

Lahat ng ito'y pilit kong nilakbay

Pilit kong ginalugad ang bawat kasuluk-sulukan

Mapabundok, karagatan, kagubatan at kalawakan

Aking natuklasan mga yamang naggagandahan.

Ngunit di parin madama kasiyahang pilit hinahanap

Halos lahat naman ay may angking kagandahan

Ngunit puso at isipan, Ligaya ay di parin matagpuan

Magagandang yaman naman ay aking nasisilayan.

Subalit nang mata ko ay aking ipinikit,

Nasa puso ko pala yamang di nasisilip

ang yaman na sa akin pala ay magpapaligaya

Yamang walang kapantay na sakin maaaring magpasaya.

Nang ikaw ay aking matagpuan at masilayan,

Sa unang sandali puso at isipa'y anong ligaya?

Ikaw pala ang yamang pilit kong hinahanap,

Puso at isipan ay di na muling maghahanap.

Aking napagtanto sa mundong ito,

Yaman pala'y di lang sa paningin nakikita

Aking masasabi sinta na sa akin nagpapasaya,

ikaw ang yaman sa mundo na sa akin magpapaligaya.