Yamang Walang kapantay.

Sa ikabuturan ng matayog na bundok

Sa ilalim ng malawak na karagatan

Sa sukat ng mapunong kagubatan

Sa kaitaas-taasan ng walang hanggang kalawakan.

Lahat ng ito'y pilit kong nilakbay

Pilit kong ginalugad ang bawat kasuluk-sulukan

Mapabundok, karagatan, kagubatan at kalawakan

Aking natuklasan mga yamang naggagandahan.

Ngunit di parin madama kasiyahang pilit hinahanap

Halos lahat naman ay may angking kagandahan

Ngunit puso at isipan, Ligaya ay di parin matagpuan

Magagandang yaman naman ay aking nasisilayan.

Subalit nang mata ko ay aking ipinikit,

Nasa puso ko pala yamang di nasisilip

ang yaman na sa akin pala ay magpapaligaya

Yamang walang kapantay na sakin maaaring magpasaya.

Nang ikaw ay aking matagpuan at masilayan,

Sa unang sandali puso at isipa'y anong ligaya?

Ikaw pala ang yamang pilit kong hinahanap,

Puso at isipan ay di na muling maghahanap.

Aking napagtanto sa mundong ito,

Yaman pala'y di lang sa paningin nakikita

Aking masasabi sinta na sa akin nagpapasaya,

ikaw ang yaman sa mundo na sa akin magpapaligaya.

''Ikaw ang Ilaw''

Umuwi ako sa Gabi, lasing na lasing. Nadatnan ako sa sala ng aking ina na namumula, nahihilo at nasusuka. Agad niya akong nilapitan at inamoy. Sabay sampal. Lumabas sa kanyang bibig ang mga salitang nagpasakit sa aking damdamin. Mga linyang nagpatulo sa aking mga luha. Mahal ako ng aking mga magulang. Ngunit ano ba ang pagkukulang nila para gawin ko ito? Siguro'y kabataan ako kaya ko ito nagagawa. Umiiyak si ina. Nagtanong kung bakit ako nagiging pabaya, suwail at walang silbing anak. Tama siya. Hindi niya ako sinusumbatan pero alam kong pawang katotohanan lamang ang mga sinasabi at pangaral niya. Nag-aaral palang ako at di kailangang magpakasarap. Bata pa ko para maging ''Bestfriend'' ang alak. Hayskul palang ako para sumayaw sa mga gimikan. Higit sa lahat, anak pa lang ako para tapusin ang nasimulan kong paglalakbay. Salamat sa aking ina. Na nagtiis sa bawat katigasan ng ulo ko. Utang na loob ko ang bawat pagiintindi niya. Sa mga suporta, sa bawat pangaral niya at labing anim na taon na nagsisilbi bilang isang guro, kaibigan, kapatid at higit sa lahat, isang tunay na ina.  

Mumunting Kamunduhan.

habang ako'y may sakit at nasa kama,

nakahiga ako sa dalawang unan para makapagpahinga

Ang mga laruan ko sa aking tabi,

para magbigay ng ngiti sa aking labi

at kung minsan pa'y natatagalan

mga laruang sundalo aking pinagmamasdan

mga iba't ibang kasuotan at pananamit

ang ilan pa'y sa aking kubre kama nakasabit

sa palaruan ko'y mga puno

at para bang isang totoong mundo.

naisip ko na kunware ako ang higante

hinihiling ko na sana lahat ng itoy permanente

ang dati kong malungkot na higaan,

ngayo'y nagkaroon ng isang makulay na karanasan.

Bahaghari.

Iba't iba man ang kulay nito

isa lamang ang kanilang sinisimbolo

Bahaghari ay isa lamang sa kasiyahan ng tao

Diba't pati ika'y namamangha pag ito'y nakikita mo?

Sa dulo nito'y may ginto ika ng matatanda

nais makita at makuha ng bawat bata

animo'y sa dulo nito'y may paraiso

Paraiso na kinabibilangan ng bawat hiling mo.

Iba iba man ang ugali natin,

tao parin tayo kung tatawagin

tulad ng bahagharing maganda sa paningin,

tayong lahat ay magkakaiba parin

''DADA''

Dahil sayo ako'y naririto,
sa payapa at masayang mundong kinatatayuan ko.
Mahal kita, mahal ka ni mama,
dahil ikaw si ''ama''

Salamat sa lhat ng payo mo,
natututo akong maging maayos dahil dito.
Pasensya sa lahat ng aking pagkakamali,
at hindi na kita napapangiti.
Padre de Pamilya kung sya'y bansagan,
At iaahon kami sa kahirapan.
Salamat sa lahat ng paghihirap, Papana ginagawa mo upang kami'y sumaya.

Kahit ako'y laging Pinagsasabihan,
dahil sa aking mga Kamalian..
Pa, lagi mong pakatatandaan,
Mahal na mahal ka namin magpakailan pa man. Ü

Bakit may ipis?

Bakit sa bawat imburnal ay may ipis?
pag lumipad, siguradong maiinis.
Dumadapo sa mga pagkaing panis,
twing manganganak araw-araw ay labis.

Ang aking ama na pagkatangkad-tangkad,
kung matakot sa ipis ay sagad-sagad.
Sa bahay, kapag ang ipis ay lumipad,
ang aking tatay ay tumatakbo agad.

Oh, ipis! Ipis! bakit ka nandirito?
lagi kayong umiistamabay sa banyo.
Habang dumudumi di na makatayo,
mga ipis sa pader makikita mo.

Ilang beses man sila'y iyong patayin,
dumadami parin kahit anong gawin.
Tumingin ka sa paligid at pansinin,
Ipis na di mawawala sa paningin.

Isang Araw na pagmamasid sa Lungsod ng Muntinlupa.

Pasakay na ko ng jeep. Pagkakita ko sa kalsada, isang Jackhammer.''toog, toog.. togg'' tunog nito. Bakit kaya niya binibiyak ang daan? E nakita ko may nakapaskil: MAYNILAD. hanep, malakas na tubeg neto. Di na kailangang mag igib. Sumakay na ko sa Jeep papuntang Susana. May bibilhin kasi ako sa Festi eh. habang nasa Jeep, may sumakay na bata. Batang lalake, walang damit pantaas, shorts lang. Sabay nakayapak. Eh ano yung mga dala niya? Lata. Sobre. Tumambol na at tumugtog sya. Pagtapos, binigay niya ang sobre sa amin. Lagyan daw ng pera kahit barya lang. Wala man lang nagbigay. kaya binigyan ko. Dos. Atlis meron. Bumaba na ko sa Festival. Pagtapak na pagtapak ko palang, nakakita na agad ako ng jejemons. hanep naman sa porma e no? Pagpasok ko sa mall, iba ibang itsura. May mukhang mayaman. Mukhang mahirap. Makakakita ka ng pamilya. Syempre, di mawawala ang mag- Couple. Holding hands pa. PDA daw? Kabataan naman. Masyadong mapusok. Papunta akong Artwork. Ganda kasi ng mga designs dun. Mura pa. May nahanap ako, PLain white tshirt tas Printed na mukha ni MOJOJOJO. Yung sa Power Puff Girls. PInili ko. Large sabe ko. Sinukat ko sa Fitting Room. Ano Use ng Camera kung hindi gagamitin? Todo picture na naman ako sa Fitting Room. Pinoy talaga, kailangan ba lage sa Fitting room magpapicture? Mirror Shot pa. Bayad na sa Counter. Hala, kumulo na tyan ko. Gutom na ko. Makakaen nalang sa MCDO. Favorite ng pinoy, Affordable daw kasi e. lalo na yung MCSAVERS. Inorder ko yung Float, Rice with Chicken Fillet. Busog na ko pagtapos. Tinamad na ko mag ikot kaya binalak ko umuwi nalang. GInabe na pala ako. Sakay na ko ng Pacita. Nilabas ko Cellphone ko para magtext. Pero may pumigil. Isang matanda. ''To, wag ka maglabas ng Cellphone dito sa Alabang. Baka ika'y madukutan''. Salamat naman sa paalala niya. Pauwi na ko. Pedicab. Bahay. Tulog. Narealize ko, araw-araw, iba't ibang tao ma-eencounter natin. Ibang mukha, paniniwala, at ugali.